Nadczynność hormonalna jąder polega na zwiększeniu hormonalnej aktywności tych narządów. Powstaje wskutek guzowatego rozrostu tkanki gruczołowej jądra. Nadczynność hormonalna jąder, która pojawia się u dorosłych mężczyzn, powoduje, że u takich jednostek występuje nadmierny rozwój cech płciowych, co z kolei skutkuje bardzo męską budową ciała, a także bardzo silnym popędem seksualnym.
Nadczynność hormonalna jąder, która występuje przed okresem pokwitania spowoduje przedwczesne dojrzewanie płciowe, czyli krótko mówiąc wczesny i również nadmierny rozwój narządów płciowych, czyli jąder oraz drugorzędowych cech płciowych, to znaczy: moszna i prącie, a także nasieniowody.
Nadczynność hormonalna jąder – przyczyny
Podstawową przyczyną nadczynności hormonalnej jąder jest guzowaty rozrost tkanki gruczołowej jądra i dodatkowo jego znaczne powiększenie, które jest w większości przypadków jednostronne. Jakie osoby są najbardziej narażone na te chorobę? Nadczynność hormonalna jąder pojawia się w dużej ilości przypadków u dorosłych mężczyzn, oprócz tego powoduje u takich jednostek nadmierny rozwój cech płciowych, przede wszystkim bardzo męską budowę ciała, a także większe owłosienie oraz silniejszy niż u przeciętnego mężczyzny popęd seksualny.
Pierwotna niewydolność hormonalna jąder może być skutkiem wrodzonego braku jąder, które jest zaburzeniem rozwojowym albo czynnościowym naczyń krwionośnych, które zaopatrują jądro w życiu płodowym, po etapie różnicowania narządów płciowych.
Jeśli nadczynność hormonalna jąder dotknie chłopca będącego jeszcze przed okresem dojrzewania, to może doprowadzić ona do przedwczesnego rozpoczęcia ich pokwitania. U takich dzieci narządy płciowe rozwijają się za wcześnie, a ponadto nadmiernie. Podobnie dzieje się z drugorzędnymi cechami płciowymi. Młody chłopiec ma bardziej męski wygląd, niż jego koledzy, którzy są w podobnym wieku, na domiar tego posiada wyższy niż oni popęd seksualny.
Alternatywną przyczyną, która wywołuje nadczynność hormonalną jąder może być zaburzenie liczbowe, strukturalne albo czynnościowe chromosomów płciowych, czyli m.in. wtedy, kiedy obecny jest dodatkowy chromosom X – zespół Klinefeltera. Wtedy występuje prawdopodobieństwo na rozwinięcie się pierwotnej niewydolności hormonalnej jąder.
Innymi przyczynami, które prowadzą do powstania pierwotnej niewydolności hormonalnej jąder mogą być między innymi:
- nabyty zanik jądra dla przykładu pourazowy, niedokrwienny, pozapalny, ponowotworowy,
- kastracja pourazowa albo kastracja pooperacyjna (w leczeniu nowotworu jądra),
- starzenie się, dzieje się tak, gdyż z wiekiem dochodzi do upośledzenia czynności dokrewnej w obrębie jąder,
- brak komórek Leydiga.
Nadczynność hormonalna jąder – objawy
Nadczynność hormonalna jąder pojawia się tylko i wyłącznie u dorosłych mężczyzn. W największej ilości przypadków wychodzi ona na jaw przed okresem przekwitania u osobników płci męskiej. Odbywa się tak przez to, iż tkanka gruczołowa jądra rozrasta się. To wszystko sprawia z kolei, że jądra mężczyzny powiększają się. W większości przypadków mamy do czynienia z rozrostem tylko jednego jądra. Dzięki temu wszystkiemu jesteśmy w stanie stwierdzić anormalne proporcje a co za tym idzie w porę udać się do lekarza.
Jest bardzo dużo czynników, które są charakterystyczne dla nadczynności hormonalnej jąder. Jedne z pierwszych objawów to zauważalne przez samego mężczyznę to rozrost muskularny całego organizmu oraz wzmożony popęd seksualny. Bardzo dużo ludzi myli te objawy z kryzysem wieku średniego. Jednakowoż jeśli jesteśmy przez pięćdziesiątym rokiem życia a nasze ciało zaczyna wariować należy jak najszybciej udać się na szereg badań ochronnych, które wykażą czy z naszym organizmem dzieje się coś złego. Bardzo dużej ilości mężczyzn może wydawać się, że dane objawy są jedynie plusem, jednakże to bardzo błędne myślenie. Zbyt duża aktywność seksualna w takim wieku może być niezdrowa dla naszego serca, jak również dla całego układu krążenia.
Objawy charakterystyczne da tej dolegliwości to zbyt duży rozwój narządów płciowych męskich oraz zbyt wczesny drugorzędowych cech płciowych – moszny, prącia. Również w zachowaniu chorego można zauważyć, że staje się agresywny. Na domiar tego innymi objawami są nadmierne owłosienie ciała oraz nadmierny popęd seksualny.
Nadczynność hormonalna jąder – leczenie
Zawsze bardzo dużą rolę w podjęciu leczenia odgrywa jak najwcześniejsze postawienie diagnozy, a dodatkowo podjęcie wszelkich środków do wyeliminowania problemu. Terapia pierwotnej niewydolności hormonalnej jąder polega na podawaniu preparatów testosteronu, czyli na przykład enantanu testosteronu. Warto wiedzieć, iż w wyniku procesu chorobowego w organizmie brakuje tego hormonu (mogłoby się wydawać, że jest go za dużo) pomimo podwyższonego stężenia gonadotropin wydzielanych przez przysadkę, które w normalnych warunkach stymulują jądra do produkcji testosteronu, to podczas choroby na nadczynność hormonalną jąder nie obserwuje się takiej reakcji z powodu braku lub dysfunkcji tkanki jądrowej.
Po kilkunastu tygodniach, podczas których podawany jest testosteron pojawiają się pierwsze objawy dojrzewania płciowego, popęd płciowy, wzwody prącia i wytryski nasienia. Objawy, które zaobserwujemy dotyczą zespołu Klinefeltera, który jest najczęstszą przyczyną pierwotnej niewydolności hormonalnej jąder. Na domiar tego zwiększa się gęstość mineralna kości, a samopoczucie osoby chorej jest coraz lepsze. Niestety nie jest możliwe pobudzenie czynności kanalików plemnikotwórczych.
Można wyróżnić inną metodę leczenia nadczynności jąder, jest to operacja. Polega ona na chirurgicznym usunięciu nad czynnego hormonalnie guza lub naświetlaniu go. Robi się to, aby nie dopuścić do jego zezłośliwienia. Jeżeli jednak nie zostaną podjęte żadne kroki, to w efekcie w jądrze może rozwinąć się rak, który na początku jest niewielki i bezbolesny. Jednakowoż komórki rakowe szybko rozprzestrzeniają się na inne organy, a życie chorego jest zagrożone. W takim wypadku jedynym wyjściem jest operacja, a także naświetlanie. Pacjentowi podawane są także preparaty hormonalne. Celem tych preparatów jest zmniejszenie stężenia męskich hormonów płciowych.
