Zespół bólowy miednicy mniejszej może świadczyć o toczącym się stanie zapalnym w jej obrębie, uskarżają się na niego kobiety sprawne biologicznie do urodzenia dziecka oraz kobiety po menopauzie. Silne dolegliwości bólowe zaburzają normalne funkcjonowanie kobiety i wymagają przyjmowania leków a czasami nawet przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego.
Warto wiedzieć, że zespół bólowy miednicy mniejszej dotyczy nie tylko kobiet, lecz także mężczyzn, zwłaszcza z zapaleniem prostaty. W obrębie miednicy mniejszej funkcjonują inne narządy należące do układu płciowego, moczowego, pokarmowego, kostnego oraz naczyniowego i dlatego znalezienie przyczyny bólu jest tak trudne i wymaga przeprowadzenia szereg badań.
Przyczyny zespołu bólowego miednicy mniejszej
- Zaburzenia wynikające z uszkodzenia nerwów na przykład podczas zabiegów operacyjnych takich jak cesarskie cięcie.
- Na skutek przebytych w przeszłości zabiegów takich jak: zapalenie otrzewnej, pęknięcie wyrostka robaczkowego, poronienia septycznego.
- Blizny, zrosty po przebytych stanach zapalnych, urazach, wadach wrodzonych oraz wskutek endometriozy.
- Przebyte stany zapalne wywołane bakteriami takie jak: zapalenie jajników, macicy, jajowodów.
- Pęknięcie pęcherzyka jajnikowego w trakcie jajeczkowania.
- Używanie antykoncepcyjnej wkładki wewnątrzmacicznej.
- Przepuklina powłok brzusznych.
- Zespół jelita drażliwego.
- Zapalenie pęcherza moczowego.
- Guzy jajników, mięśniaki macicy.
- Zaburzenia depresyjne.
Zespół bólowy miednicy mniejszej – objawy
Dolegliwości bólowe w tym zespole mogą występować okresowo lub nieustannie powodując odczuwanie dolegliwości o różnym nasileniu, niestety bardzo często leki przeciwbólowe nie przynoszą ulgi.
- Ból w podbrzuszu trwający dłużej niż 6 miesięcy.
- Ból w okolicy krzyżowej poniżej pępka.
- Pieczenie w okolicy miednicy mniejszej.
- Niepokojące upławy.
- Dolegliwości bólowe odczuwane podczas stosunku seksualnego oraz podczas badania ginekologicznego.
- W badaniach laboratoryjnych krwi stwierdzony zostaje podwyższony poziom parametrów leukocytów oraz białka.
Dolegliwości zespołu bólowego miednicy mniejszej powodują nieprzyjemne doznania o różnym charakterze począwszy od pieczenia do odczuwania intensywnego uciskania. Niektóre osoby odczuwają napadowy charakter bólu, odbierany jak krótkie, ale silne doznania.
Diagnostyka zespołu bólowego miednicy mniejszej
Badanie diagnostyczne rozpoczyna się od wywiadu lekarskiego, który jest bardzo istotny do poznania przyczyn występowania zgłaszanych dolegliwości w okolicy miednicy mniejszej. Dla ginekologa ważne są różne symptomy pochodzące nie tylko z okolicy narządów rodnych, ale także kręgosłupa i układu moczowego.
Zespół bólowy miednicy nie jest łatwy diagnostycznie i wymaga przeprowadzeniu wielu szczegółowych badań, dlatego ginekolog po badaniu wstępnym może skierować pacjentkę na diagnostykę szpitalną. Kobieta, u której występuje podejrzenie o zespół bólowy miednicy mniejszej poddawana jest badaniom laboratoryjnym takim jak: morfologia, wymaz do celów bakteriologicznych oraz na sprawdzenie czystości pochwy.
Ponadto u pacjentki wykonywana jest cytologia, USG narządu rodnego w szczególnych przypadkach tomografia komputerowa. Przebywając w szpitalu lekarze mają możliwość wykonania laparoskopii diagnostycznej, dzięki której osiągają pełniejszy obraz zaawansowania zapalenia obserwowanego w obrębie narządów rodnych oraz możliwość pobrania do badania próbek materiału w celu zidentyfikowania rodzaju bakterii. W niektórych przypadkach ginekolog decyduje się na przeprowadzenie badań pod kątem chorób wenerycznych.
Leczenie zespołu bólowego miednicy mniejszej
Lekarz, aby uśmierzyć ból zleca pacjentce leki przeciwbólowe i przeciwzapalne a także wdraża leczenie hormonalne oparte na lekach antykoncepcyjnych, w przypadku wystąpienia u chorej stanów depresyjnych pacjenta kierowana jest do neurologa lub psychiatry, który przepisuje odpowiednie dla jej przypadku leki antydepresyjne.
- Ginekolog po rozpoznaniu zespołu bólowego miednicy mniejszej wdraża antybiotykoterapię, aby nie dopuścić do dalszego rozwoju choroby.
- W przypadku stwierdzenia choroby wenerycznej takiej jak chlamydia czy rzeżączka koniecznie leczeniem musi zostać objęty partner seksualny zarażonej kobiety.
- Jeżeli przyczyną dolegliwości bólowych w obrębie miednicy mniejszej jest uszkodzenie nerwów, lekarz może zlecić wstrzyknięcie środka znieczulającego tzw. „blokady”.
- Nieleczone stany zapalne w obrębie narządów rodnych kobiety, prowadzą do zbliznowaceń, które utrudniają a czasami uniemożliwiają zajście w ciąże lub powstanie ciąży pozamacicznej.
Leczenie chirurgiczne związane zespołem bólowym miednicy mniejszej może zmierzać do usunięcia części sromu z powodu zespół bolesnego sromu, usunięcia zmian chorobowych w macicy, usunięcie jajowodów i jajników. Najczęściej wykonywanym zabiegiem chirurgicznym jest uwalnianie zrostów otrzewnowych, i zrostów w miednicy mniejszej, dzięki czemu dolegliwości bólowe znacznie się zmniejszają. Specjaliści w dziedzinie ginekologii uważają, że skuteczne leczenie zespołu bólowego miednicy mniejszej wymaga czasami współpracy wielu specjalistów takich jak: psychologa i fizjoterapeuty.
