Śliwa afrykańska (łac. Prunus africana) należy do rodziny różowate i nazywa się także czerwonym drzewem. Drzewo pochodzi z Afryki – Sudan, Etiopia, południe Zambii, Zimbabwe. Występuje również w Nigerii, Kamerunie, Gwinei Równikowej i Angoli w Afryce Zachodniej.
Śliwa afrykańska to szybko rosnące, bardzo rozgałęzione, wiecznie zielone drzewo o kulistej koronie. Zwykle wzrasta od 10 do 24 metrów, a niektóre z nich osiągają 36 metrów. Pień ma średnicę do 1 metra i może być bez rozgałęzień przez pierwsze 10 metrów. Kora, liście i owoce mocno pachną gorzkimi migdałami, sugerując obecność cyjanowodoru. Uważane za trujące i wykorzystywane w czarach na rdzennych terenach.
Zewnętrzna część kory jest falista lub szorstka z kolorem czarnym do brązowego. Wewnętrzna część kory ma kolor czerwony. Liście są przemienne i proste od 8-20 cm długości, koloru ciemnozielonego na górze i jasnozielonego na dole z łagodnie ząbkowanymi marginesami. Kwiaty są białe, a owoce sferyczne o zabarwionym brązowym kolorze purpurowym i około 1cm szerokości z nasionami w każdym płacie.
Drzewo porasta lasy górskie i tereny rzeczne wilgotne. Drzewo wyższych elewacji wilgotnych i pół-wilgotnych tropików. Rośnie najlepiej w miejscach o średniej rocznej temperaturze w przedziale od 14 do 18 ° c, ale może tolerować 12-26 ° C. Preferuje klimat wyraźnie suchy i średnioroczne opady deszczu w przedziale 900-1400 mm, ale może tolerować 700-2000 mm. Preferuje gleby średnio lekkie, pH w zakresie 5,5-6,5, ale toleruje 5 – 7.
Śliwa afrykańska – właściwości lecznicze
Śliwa afrykańska zawiera cyjanek wodoru, który znajduje się głównie w liściach, nasionach i korze, jest łatwo wykrywany przez swój gorzki smak. Zazwyczaj występuje w zbyt małej ilości, aby zaszkodzić, ale nie należy spożywać bardzo gorzkich nasion lub owoców. Wykazano, że, niewielkich ilościach wodorowęglan stymuluje oddychanie i poprawia trawienie. Uważa się również, że jest korzystny w leczeniu raka. W nadmiarze może jednak powodować niewydolność oddechową, a nawet śmierć.
Drzewo zawiera kilka medycznie aktywnych związków, w tym cyjanogenną glikozydową amygdalinę, która znajduje się w korze, liściach i owocach. Fitosterole, takie jak. Β-Sitosterol 15-18% i jego 3-O-glikozyd, β-sitostenon, campesterol i aukosterol. Pięciowartościowe triterpenoidy (głównie kwas oleanolowy i kwas ursolowy).
Częste używanie śliwy afrykańskiej w medycynie tradycyjnej nie jest zaskakujące, ponieważ badania naukowe wykazały, że posiada ona różne substancje bioaktywne o działaniu przeciwzapalnym, przeciwrakowym, przeciwwirusowym i przeciwbakteryjnym. Niektóre związki bioaktywne zidentyfikowane w tym drzewie sterole, kumaryna i flawonoidy, posiadają ważne właściwości lecznicze w odniesieniu do wielu schorzeń. Ze względu na nadmierną eksploatację gatunek został sklasyfikowany, jako zagrożony wyginięciem.
Śliwa afrykańska – zastosowanie
Kora śliwy afrykańskiej jest wysoko ceniona ze względu na swoje właściwości lecznicze, szczególnie, jako leczenie łagodnego przerostu gruczołu krokowego choroby, która często dotyka starszych mężczyzn zarówno w Europie i Ameryce Północnej. Nowoczesne badania wykazały, że może to być bardzo skuteczne leczenie. Ponadto, kora jest stosowana w medycynie tradycyjnej, jako środek przeczyszczający i jako lekarstwo na ból brzucha. Liście stosuje się, jako środek do inhalacji w gorączce lub dla polepszenia apetytu.
Śliwa afrykańska ma szerokie zastosowanie w afrykańskiej medycynie tradycyjnej, gdzie wykorzystywane są jej liście, korzenie i kora łodygi. Chociaż kora łodygi drzewa jest głównym elementem stosowanym w celach leczniczych przez rdzennych mieszkańców Afryki od czasów starożytnych.
Kora szaro-brązowa jest używana przez tradycyjnych uzdrowicieli i stosowana w leczeniu wielu stanów zdrowotnych, w tym zaburzeń erekcji, zaburzeń układu moczowego, choroby nerek, łysienia. Ponadto stosują się ją przy schorzeniach nerwicy żołądka, bólu w klatce piersiowej i stanach zapalnych. Kora jest również stosowana zewnętrznie w leczeniu ran oraz stanów zapalnych skóry takich jak trądzik różowaty i łuszczyca.
Zmiany reumatoidalne oraz schorzenia na tle immunologicznym poddawane są leczeniu przy użyciu śliwy afrykańskiej. Wyciągi z liści tradycyjnie służą do leczenia infekcji narządów płciowych i hirsutyzmu (stanu niepożądanego wzrostu męskiego wzorca włosów) u kobiet. Kora jest również poszukiwana, jako afrodyzjak w celu zwiększenia witalności i potencji seksualnej zwłaszcza wśród mężczyzn.
Śliwa afrykańska – sposoby użycia
W związku z tym, że badania potwierdziły skuteczność śliwy afrykańskiej przy leczeniu przerostu prostaty, jest ona jednym ze składników leku na tą dolegliwość. Długość przyjmowania tego leku nie może być krótsza niż miesiąc. Należy przyjmować ten lek 2 razy dziennie po 2 tabletki podczas jedzenia.
Znany jest również ekstraktu ze śliwy afrykańskiej, który można przyjmować w dawce 100 mg dziennie w jednej lub dwóch dawkach.
Wywar z kory śliwy afrykańskiej: dwie łyżeczki kory wsypać do garnka zalać wodą w ilości pół litra. Zagotować i pozostawić do wystudzenia. Należy spożywać 2 razy w ciągu dnia po jednej szklance powstałego płynu.
Dostępne są na rynku suplementy diety w postaci kapsułek z wyciągiem z kory śliwy afrykańskiej. Stosowanie zgodnie z opisem na danym opakowaniu.
