Świerzbiączka to jedna z najczęściej występujących alergicznych chorób skóry wśród ludzi. Powszechnie stosowana jej nazwa to Atopowe Zapalenie Skóry. Objawia się ono jej intensywną suchością, zmianami często przypominającymi liszaje, oraz silnym świądem. Choroba ta często mylona jest z łuszczycą. Osoby chorujące a świerzbiączce cierpią nie tylko na chorobę skóry ale także na wyizolowanie społeczne spowodowane jej wyglądem.
Świerzbiączka – co to za choroba?
Świerzbiączka to jedna z najczęstszych chorób skóry, występujących u ludzi. Szacuje się, że choruje na nią około 1/5 ludności na całym świecie. Nie posiada ona zróżnicowania na płeć, jeśli chodzi o jej występowanie. Zazwyczaj pojawia się już w wieku dziecięcym, a następnie towarzyszy przez całe życie, aczkolwiek dzieli się na okresy zaostrzenia choroby i jej uśpienia bądź remisji. Nazwa świerzbiączka nie jest powszechnie znana wśród pacjentów. Najczęściej nazywa się tą chorobę Atopowym Zapaleniem Skóry (w skrócie AZS), a także i egzemą. Jest to choroba alergiczna i przewlekła, ze względu na podobne objawy czasem przez laików brana jako łuszczyca. Aczkolwiek jej głównym objawem są bardzo swędzące zmiany skórne.
Wyróżnia się różne typy świerzbiączki, są to guzkowa, ciężarnych, letnia oraz psychogenna.
Jakość życia pacjentów ze świerzbiączką
Należy wspomnieć, że świerzbiączka objawia się nie tylko alergicznymi zmianami skórnymi. Wpływa także na jakość życia osób chorujących na nią, szczególnie w dziecięcym wieku przedszkolnym i szkolnym. Trzeba bowiem zauważyć, że pomimo, iż mamy XXI wiek i mogłoby się wydawać, że świadomość społeczeństwa na choroby jest dość wysoka, to nadal często spotykamy się z nie akceptacją osób z chorobami skórnymi. Nagminne jest, iż rodzice dzieci w przedszkolach czy szkołach nie chcą, aby te bawiły się z dziećmi chorymi na świerzbiączkę. Obawiają się, że się zarażą. Wyjaśniamy zatem, że świerzbiączka, czyli inaczej egzema czy Atopowe Zapalenie Skóry, nie jest chorobą zakaźną, a przebywanie z pacjentem dotkniętym tym schorzeniem, jest całkowicie bezpieczne.
Trzeba również zaznaczyć, że dzieci chorujące na świerzbiączkę często są w przedszkolach i szkołach izolowane przez rówieśników, obrażane, i traktowane jak „trędowate”, a podczas zaostrzeń choroby w późniejszym wieku, dorośli mogą być wyizolowani społecznie z grupy znajomych bądź mieć problem ze znalezieniem pracy.
Świerzbiączka – przyczyny
Główną przyczyną świerzbiączki czyli Atopowego Zapalenia Skóry są zaburzenia układu odpornościowego organizmu oraz jego odpowiedzi na kontakt z alergenami. Bardzo często egzema występuje wraz z innymi chorobami alergicznymi takimi jak alergiczny nieżyt nosa czy nawet astma. Alergenami wywołującymi świerzbiączkę mogą być między innymi środki do prania, środki czystości, pokarm, kosmetyki, materiały, z których wykonana jest pościel bądź ubrania, koce i tym podobne. Objawy nasilają także sytuacje nerwowe, które powodują nagły bądź przewlekły stres u pacjentów oraz pocenie się.
Świerzbiączka – objawy
Głównym objawem u pacjentów chorujących na świerzbiączkę, jest bardzo silny i uporczywy świąd skóry, a także nieestetyczne zmiany skórne. Bardzo często przyjmują formę czerwonych plam, wyprysków, a także i rumieni, grudek i pęcherzy. W zależności od stopnia i zaostrzenia choroby, zmiany te nie tylko swędzą ale także wywołują ból. Świerzbiączka objawia się także występowaniem guzków ( w przypadku świerzbiączki guzkowej), silną suchością skóry oraz jej łuszczeniem się (stąd pomyłki pacjentów z łuszczycą). Mogą występować również zapalenie skóry, opryszczka, a nawet powiększenie węzłów chłonnych.
Zmiany skórne występują na całym ciele, aczkolwiek nasilają się w zgięciach stawowych (łokciowych i kolanowych) oraz pomiędzy fałdami skórnymi (na przykład na szyi, pod piersiami u kobiet, czy pachami). Objawy świerzbiączki bardzo często nasilają się przy kontakcie z alergenami oraz latem pod wpływem oddziaływania na skórę słońca.
Świerzbiączka – diagnostyka
Diagnostyka świerzbiączki opiera się przede wszystkim na zróżnicowaniu choroby z łuszczycą. Polega ona na przeprowadzeniu przez dermatologa bądź alergologa bardzo obszernego i szczegółowego wywiadu dotyczącego alergii, a także obserwacji skóry po wyeliminowaniu alergenów oraz często przeprowadzeniu także testów alergicznych.
Świerzbiączka- leczenie
Pierwszą rzeczą jaką należy wykonać podczas wprowadzenia leczenia świerzbiączki to wspomniane już wyeliminowanie wszystkich alergenów mogących nasilać chorobę, zarówno z otoczenia pacjenta jak i z jego diety. Warto także zapoznać się na czym polegają alergie krzyżowe, jako, że niektóre pokarmy mogą nasilać objawy alergii na kosmetyki, czy na inne alergeny. Oprócz tego lekarze zazwyczaj zalecają leczenie lekami immunosupresyjnymi czyli takimi, które hamują aktywność układu immunologicznego, przeciwzapalnymi oraz antyhistaminowymi. Często również stosuje się glikokortykosteroidy oraz foto-chemioterapię. Oprócz leków doustnych pacjenci smarują zmiany skórne maściami, zazwyczaj z dodatkiem antybiotyku oraz myją się w specjalnymi kosmetykami, przeznaczonymi dla skóry atopowej, jako, że tradycyjne mydła i żele podrażniają i tak zmienioną chorobowo skórę. Ważnym elementem leczenia jest również jej intensywne natłuszczanie.
