Wierzba purpurowa (Salix purpurea) rośnie w Mongolii, Europie i Afryce północnej. W Polsce roślina spotykana jest na terenach nizinnych. Wierzba purpurowa jest krzewem liściastym z prostymi liśćmi i drobnymi kwiatami, męskimi i żeńskimi, zwykle na odrębnych roślinach. Męskie bazie osiągają 2 cm, natomiast żeńskie są mniejsze. Liczne i drobne owoce (nasiona) wierzby zebrane są w torebce. Kwitnienie odbywa się od marca do czerwca.
Niektórzy cenią krzew za jaskrawo kolorowe pędy. Ten rozprzestrzeniający się krzew rośnie do 3 m, z łukowatymi purpurowymi pędami noszącymi wąsko podłużne, niebiesko-zielone liście i smukłe srebrzyste bazie na gołych pędach (wczesną wiosną). Krzew rośnie w każdej głęboko wilgotnej, glebie w pełnym słońcu. Nie lubi płytkich kredowych gleb. Krzew najczęściej spotykany jest nad potokami i rzekami, a także na podmokłych łąkach.
Wierzba purpurowa – właściwości lecznicze
Wierzba purpurowa posiada właściwości: łagodzące, przeciwzapalne, antyseptyczne, ściągające, napotne, przeciwgorączkowe, przeciwbólowe, moczopędne, uspokajające, tonizujące.
Roślina powszechnie znana i popularna w wielu krajach, należy do wierzb o najwyższej zawartości związków salicylowych. Kora zawiera salicylowe glikozydy: salicynę, salicortynę i tremulacynę; Flawonoidy: 5-O-glukozyd, naringenina 7-O-glukozyd, naringenina, izosalipropozyd chalkonu i flawan-3-ol: katechina.
Wierzba purpurowa jest bardzo bogatym źródłem salicyn, używanym przy wytwarzaniu aspiryny. Kora tego gatunku jest stosowana zamiennie z wierzbą białą.
Wierzba purpurowa – zastosowanie
Wierzbę purpurową stosuje się w leczeniu reumatyzmu, zapalenia stawów, dny moczanowej, stanów zapalnych chorób autoimmunologicznych, biegunki, gorączki, nerwobóli i bólów głowy. Kora jest usuwana latem i wysuszona do późniejszego użycia. Liście stosuje się wewnętrznie w leczeniu chorób powodujących gorączkę i kolki, rany nowotworowe i przewlekłą dyzenterię.
Liście można zbierać przez cały sezon wegetacyjny i używać zarówno świeże jak i suszone. Gałązki są stosowane w leczeniu raka, chorób bakteryjnych, i wrzodów. Kora, łodygi i korzeń posiadają działanie przeciwbólowe i ściągające. Ponadto mają zastosowanie, jako środek leczniczy w chorobach reumatycznych.
Inne zastosowanie lecznicze wierzby purpurowej to:
- Infekcje wirusowe: przeziębienie, grypa
- Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów
- Choroby zwyrodnieniowe stawów, zapalenie stawów
- Nieżyt błon śluzowych przewodu pokarmowego
- Zapalenie błony śluzowej żołądka
Wierzba purpurowa jest środkiem leczniczym dla ludzi w każdym wieku, zarówno dzieci jak i osoby w podeszłym wieku mogą korzystać z dobrodziejstw tej rośliny. Osoby borykające się z przewlekłymi chorobami, w których występują przeciwwskazania do przyjmowania kwasu acetylosalicylowego, mogą wykorzystać preparaty z wierzby, która zawiera taki składnik. Badania prowadzone nad zastosowaniem leczniczym wierzby purpurowej wykazały, że wyciągi z jej kory hamują rozwój bakterii znajdującej się w żołądku. Helicobacter pyroli powoduje uszkodzenie błony śluzowej żołądka, więc spożywanie wyciągu z tej rośliny prowadzi do wyeliminowania bakterii z organizmu.
Ponadto stwierdzono dobroczynne działanie krzewu w walce z podwyższonym cholesterolem. Naryngenina zawarta w roślinie wykazuje wpływ na ograniczenie rozwoju miażdżycy. Kora wierzby purpurowej okazuje się być doskonałym środkiem leczniczym przy działaniach profilaktycznych skierowanych przeciwko chorobie Alzheimera. Ograniczenie produkcji wolnych rodników wpływa pozytywnie na hamowanie procesu zaniku pamięci u ludzi. Flawonoidy są jednym ze składników wierzby purpurowej i wykazują wpływ na zwiększenie ilości wydalania moczu. Wpływ tych organicznych związków chemicznych na filtrację w kłębkach nerkowych, obniża napięcie w mięśniach gładkich układu moczowego.
Garbniki należące do grupy organicznych związków chemicznych zwanych również taninami wykazują działanie przeciwzakrzepowe, zapobiegając mikrokrwawieniom. Kolejną właściwością kory wierzby jest działanie przeciwbiegunkowe, chroniące organizm przed odwodnieniem i rozwojem chorobotwórczych drobnoustrojów.
Wierzba purpurowa – sposoby użycia
Poszukując skutecznego leku ziołowego w takich dolegliwościach jak: gościec, podwyższona temperatura ciała, migrena, choroby układu pokarmowego, można przygotować wywar z kory wierzby purpurowej.
Wywar z kory wierzby purpurowej
Półtorej łyżki pokruszonej kory zalać dwiema szklankami gorącej wody, przykryć i gotować na małym ogniu przez około 7 minut. Po czym odczekać 15 minut i przecedzić. Tak przygotowany wywar można spożywać po pół szklanki do 4 razy dziennie. Wywar wypija się po posiłku (około jednej godziny).
Osoby borykające się z nadmierną potliwością mogą zastosować taki wywar do przemywania lub kąpieli leczniczych. Warto połączyć korę wierzby purpurowej z szałwią dla zwiększenia efektu leczniczego.
Zewnętrznie można również stosować korę wierzby w połączeniu z innymi ziołami na takie dolegliwości jak świąd i pokrzywka. Należy przygotować odwar i dodawać go do kąpieli.
Odwar do kąpieli leczniczych
Do garnka wsypać około 5 dag kory wierzby purpurowej, 10 dag suszonych liści szałwii, 5 łyżek kwiatków rumianku i zalać to czterema litrami gorącej wody. Taką mieszankę przykryć zagotować, odczekać około 15 minut, przecedzić i wlać do wanny z wodą.
