Ślaz dziki (Malva sylvestris) pochodzi ze wschodniej części Morza Śródziemnego i Afryki Północnej, ale jest naturalizowany w wielu częściach świata. Ślaz dziki jest dwuletnią lub wieloletnią rośliną. Pokryta jest małymi włoskami i ma zazwyczaj łodygi pełzające. Może wynosić do jednego metra wysokości. W Polsce występuje na terenach nizinnych i w niższych partiach gór.
Liście są ciemnozielone, a kwiaty różowo purpurowe z ciemniejszymi żyłami. Kwiaty mają szerokość od 2 do 5 cm, a płatki są trzy do czterech razy dłuższe niż kielich. Owoc ma kształt pierścienia i dzieli się na wiele mniejszych nasion. Użyteczne części rośliny to kwiaty i liście. Duże, młode liście, które nie są zarażone grzybem rdzawym (powszechne schorzenie dla tej rośliny) mogą być stosowane w medycynie ziołowej i jako pokarm. Korzenie są wieloletnie, grube, długie i zwężające, bardzo twarde i elastyczne, białawe na zewnątrz, i włókniste.
Ślaz dziki – właściwości lecznicze
Głównym i najważniejszym składnikiem korzenia tej rośliny jest śluz, który roślina zawiera w dużej ilości. Posiada również od 0,6 do 0,8 procenta allantoiny i trochę taniny. Skrobia jest obecna w bardzo małej ilości. Liście i pąki kwiatowe zawierają śluz, garbniki, flawonoidy, olejki eteryczne, witaminę C i inne substancje.
Przy właściwościach ściągających, bakteriobójczych i przeciwzapalnych rośliny można stosować ją zewnętrznie, jako ziołowy opatrunek. Doskonale sprawdza się na rany, wrzody, wysypki skórne, ukąszenia owadów, wypryski, trądzik i opuchliznę.
Ślaz dziki – zastosowanie
Roślina jest tradycyjnie używana, jako środek ziołowy w leczeniu astmy, zapalenia oskrzeli, kaszlu, zapalenia gardła i rozedmy płuc. Jest również używana do leczenia ran lub zapalenia błony śluzowej w ustach, gardle, żołądku i jelitach. Inne zastosowania tego zioła w tradycyjnej medycynie ziołowej obejmują leczenie kamieni żółciowych, kamieni nerkowych. A także zapalenia nerek, bólu głowy, zaparć, zapalenia żołądka, bólów zębów i bezsenności.
Zioło jest popularnym ziołowym lekiem na problemy układu oddechowego, ponieważ jego właściwości lecznicze, pomagają błonie śluzowej górnych dróg oddechowych. Zawiera wiele substancji śluzowych, które przykrywają zakażoną tkankę warstwą ochronną.
Herbata z liści lub kwiatów może być stosowana, jako lekarstwo na kaszel, katar i chrypkę. Kwiaty i liście powinny być zanurzone przez kilka godzin w letniej wodzie przed użyciem. W celu zachowania właściwości lekarskich rośliny, nie należy jej gotować.
Herbata z ziół pomaga matkom karmiącym w produkcji większej ilości mleka. Ślaz dziki ma również swoje zastosowania, jako źródło żywności. Nasiona w smaku podobne są do młodych orzechów laskowych i mogą być łatwo włączone do zielonych sałatek wraz z liśćmi i kwiatami.
Ślaz dziki
Jednym z powszechnych zastosowań rośliny jest jej działanie przeciwzapalne, zwłaszcza w zastosowaniach miejscowych. Jeśli ktoś posiada rany na skórze, można zastosować liście ślazu dzikiego w postaci okładu na dotknięty urazem obszar. Nie tylko substancje chemiczne z liści pomogą przyspieszyć gojenie, ale także posiadają bogatą zawartość witamin. Jak również roślina oferuje pewne właściwości przeciwbólowe zmniejszając ból i dyskomfort. Ta zdolność do znieczulania może być stosowana na wiele sposobów na całym ciele, zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie. To sprawia, że zioło jest popularne jako środek zaradczy na bóle głowy.
Korzyści zdrowotne rośliny polegają także na zwiększeniu odporność organizmu, zapobiegając infekcjom bakteryjnym i innym obcym czynnikom wpływającym na organizm. Można to osiągnąć poprzez spożycie liści nasion i suplementów. Pozytywne efekty osiąga się w momencie wystąpienia jakiekolwiek ukąszeń owadów, dużych siniaków, oparzeń słonecznych lub wysypki na skórze. Żel lub okład ze ślazu może być bardzo skuteczny w zmniejszaniu stanu zapalnego i obrzęku, a także będzie stymulował szybsze gojenie.
Choroby układu oddechowego są skutecznie leczone przy zastosowaniu ślazu dzikiego. Nie tylko może zwiększyć wykrztuszanie, które wspomaga czyszczenie dróg oddechowych ale także łagodzi gardło i gruczoły. Dzieje się tak z uwagi na jego działanie przeciwzapalne, a jednocześnie przyspiesza gojenie się i szybsze leczenie.
Używanie silnych środków przeczyszczających może mieć wiele innych efektów ubocznych, ale przez zanurzanie niektórych nasion lub suszonych liści we wrzącej wodzie i parzenie można utworzyć łagodny przeczyszczający napój. Będzie on regulował układ trawienny. Wiele osób zmaga się, z bezsennością, ale można skorzystać z olejków eterycznych ze ślazu lub odprężającego naparu, aby zrelaksować się i osiągnąć spokojny sen.
Ślaz dziki – sposoby użycia
Nie ustalono odpowiedniego zakresu dawek ślazu dzikiego, jako leku ziołowego i prawdopodobnie zależy od takich czynników, jak wiek, stan zdrowia i stan zioła. Aby uzyskać odpowiednią dawkę, należy skonsultować się z wyszkolonym zielarzem.
Niektórzy zielarze zalecają następującą dawkę: 5 gramów posiekanego, suszonego lub świeżego ziela dziennie lub jako infuzję.
Nowoczesna nalewka lecznicza, używana przez homeopatów, pochodzi od korzenia z alkoholem w winie, 10 kropli w łyżce wody podawanej kilka razy dziennie.
Napar: wykonuje się z kwiatów ślazu dzikiego, 2 łyżki rośliny zalane półtorej szklanki wrzącej wody. Należy zaparzać około 15 minut, po czym przecedzić i spożywać po pół małej filiżanki 3 razy dziennie po posiłku. Dobre efekty lecznicze przy chrypce i uciążliwym kaszlu. Można również takim naparem wykonywać płukanki przy stanie zapalnym gardła.
