Morszczyn pęcherzykowaty (Fucus vesiculosus) to glon występujący w wodach Morza Północnego i północnych rejonach Atlantyku. W Polsce znaleźć go można w Zatoce Gdańskiej (w Polsce objęty ochroną gatunkową). Od wieków używany był przez mieszkańców północy, jako środek leczniczy oraz uzupełniający niedobory witamin i soli mineralnych.
Morszczyn pęcherzykowaty – właściwości
Surowcem leczniczym morszczynu jest plecha, będąca źródłem witamin (A, B1, B2, C) mikroelementów miedzi, magnezu, manganu, brom, arsen, cynku, wapnia oraz dużych ilości dobrze przyswajanych związków jodu, które wykorzystywane są przy leczeniu chorób tarczycy związanych z niedoborem jodu. Jod zawarty w morszczynie wpływa na zwiększenie tyroksyny oraz trójjodotyroniny, pobudza procesy kataboliczne, zapobiegając przerostowi gruczołu tarczowego. Morszczyn pobudzając wydzielanie hormonów tarczycy, przyspiesza przemianę materii.
Wśród substancji czynnych morszczyny wymienić należy również fenole i polisacharydy, które działają pobudzająco na układ immunologiczny, chroniąc organizm przed szkodliwymi czynnikami. Polisacharydy zawarte w morszczynie łatwo pęcznieją w jelitach, ułatwiając wypróżnienia w przypadkach zaparć i atonii jelit. Morszczyn pęczniejąc w żołądku, obniża uczucie głodu, dzięki czemu wpływa regulująco na apetyt.
Morszczyn pęcherzykowaty posiada działanie przeciwmiażdżycowe, ponieważ zwiększa aktywność enzymów utleniających tłuszcze, zapobiegając odkładaniu się ich w naczyniach krwionośnych. Rozszerza naczynia krwionośne, obniżając tym ciśnienie krwi.
Działa żółciopędnie, moczopędnie, ułatwia wydalanie toksyn oraz nadmiaru wody z organizmu. Wykazuje działanie wzmacniające, regenerujące i stymuluje pracę układu immunologicznego, dlatego stosowany bywa nawet w leczeniu raka okrężnicy i odbytu.
Morszczyn pęcherzykowaty – zastosowanie
Istnieje szereg zastosowań morszczynu pęcherzykowatego, zarówno w kosmetyce, w kuchni, jak i w lecznictwie.
Właściwości przeciwzapalne i przeciwbakteryjne morszczynu wykorzystuje się do przyspieszenia gojenia się ran, w stanach zapalnych układu oddechowego i w chorobie wrzodowej. Stosuje się e go w kuracjach wzmacniających, odnawiających i odprężających, do likwidowania bólów reumatycznych stawów.
Wykorzystuje się go w leczeniu dolegliwości układu pokarmowego, w chorobie wrzodowej oraz w likwidowaniu uporczywych zaparć, szczególnie u osób otyłych. Stosowany jest profilaktycznie jako źródło mikroelementów, szczególnie dla osób starszych, rekonwalescentów i osób na dietach odchudzających.
Morszczyn pęcherzykowaty jako bogate źródło jodu bywa stosowany do uzupełnienia niedoborów tego pierwiastka w organizmie oraz w leczeniu woli endemicznych.
Morszczyn jest elementem wielu mieszanek ziołowych na otyłość, ponieważ działa odchudzająco poprzez stymulację tarczycy, regulowanie wypróżnień, przyspieszenie przemiany materii oraz likwidowanie opuchlizny, spowodowanej zatrzymywaniem wody.
Morszczyn pęcherzykowaty znalazł też swoje miejsce w kuchni, jako dodatek do zup, sosów i kanapek.
Nie sposób pominąć zastosowania morszczynu w kosmetyce. Jest on składnikiem wielu kosmetyków o działaniu wygładzającym, antycelulitowym i likwidującym rozstępy. W kosmetykach tych stosuje się ekstrakt z morszczynu. Kremy i balsamy na bazie alg mają działanie nawilżające, oczyszczające i ujędrniające skórę.
Morszczyn wykorzystywany jest również do leczniczo – kosmetycznych kąpieli, które działają odżywczo dla skóry, likwidując napięcie oraz różnego rodzaju bóle. Glony można też umieścić w bawełnianym woreczku, umieścić w wannie z gorącą wodą, a potem wykorzystywać do mycia ciała, jak mydełko do kąpieli relaksacyjno – leczniczej.
Morszczyn pęcherzykowaty – sposoby użycia
Dla celów leczniczych morszczyn spożywa się wewnętrznie w różnych formach. Najprostszą metodą są tabletki, będące suplementem codziennej diety. Zależnie od preparatu spożywa się od 3 do 6 kapsułek dziennie. Pomagają one w redukowaniu otyłości związanej z niedoborem jodu oraz do uzupełnienia innych niedoborów.
Często stosowanym sposobem użycia jest picie naparu ze sproszkowanej plechy zalanej wodą. Zwykle 1-2 łyżki sproszkowanej plechy zalewa się wrzątkiem i odstawia na około 10 minut. Tak sporządzony napar pije się 2-3 razy dziennie, jako środek metaboliczny i rozwalniający.
Morszczyn można spożywać również w formie nalewki, najlepiej gotowej, kupionej w aptece. Tam też znaleźć można wiele leków ziołowych w formie kapsułek oraz mieszanek ziołowych zawierających w swoim składzie morszczyn, w towarzystwie innych ziół lukrecji gładkiej, czy prawoślazu.
Do użytku zewnętrznego można samodzielnie przygotować olej z dodatkiem suszonego morszczynu. W tym celu należy przez noc macerować 500 g morszczynu w połowie litra oleju słonecznikowego. Na następny dzień należy mieszankę te podgrzewać w kąpieli wodnej, przez dwie godziny i przechowywać w ciemnej butelce. Olej uzyskany w ten sposób używać do nacierań w artretycznych lub reumatycznych bólach stawów.
Morszczyn pęcherzykowaty – przeciwwskazania do stosowania
Pomimo wielu zalet, jakie posiada morszczyn pęcherzykowaty, nie powinien być on stosowany u kobiet w ciąży, karmiących piersią oraz u małych dzieci. Również osoby cierpiące na niewydolność nerek oraz zażywający środki moczopędne, nie powinny zażywać preparatów z morszczynu, z uwagi na wysoką zawartość sodu w surowcu oraz silne działanie moczopędne.
