Jesion wyniosły (Fraxinus excelsior) występuje w większości regionów Europy od Morza Śródziemnego na południu do Norwegii na północy i na Kaukazie i zachodniej Rosji na wschodzie. Jesion to duże drzewo, które może wyrosnąć do 40 metrów. Drzewo jest żywotne, jego normalny wiek to około 200 lat, ale istnieją pewne drzewa, które są starsze niż 500 lat.
Liście pojawiają się bardzo późną wiosną, czasem po początku czerwca i jesienią opadają. Małe kwiaty są od czerwono-brązowe do czarnych i brak jest normalnych płatków. Jesion wyniosły nie rozkwita aż do 30 lat. Niektóre drzewa mają kwiaty żeńskie, a inne mają kwiaty męskie, a nawet obie. Znany jest on także z tego, że z roku na rok zmienia płeć. Drzewa jest zazwyczaj zapylane przez wiatr, a nasiona są rozproszone w ten sam sposób. Użyteczne leczniczo części roślin to kora i liście, czasami nasiona. Jesion jest również powszechny w Europie i rozwija się na wysokich podstawach i równinach. Liście tego drzewa zbierane są latem, a kora jest zbierana wiosną. To drzewo ma preferencje dla gruntów alkalicznych i wilgotnych, rośnie na brzegiem lasu.
Jesion wyniosły – właściwości lecznicze
Istnieje bardzo długa historyczna tradycja wykorzystania jesionu wyniosłego, jako leku. Jego zastosowanie, jako zioła leczniczego było już znane przez greckiego lekarza Hipokratesa (460-377 r.). St. Hildegard z Bingen (1098 – 1179), niemiecki pisarz, kompozytor i filozof, pisze o użyciu części z drzewa, jako leczenia podagry i reumatyzmu.
Jesion wyniosły zawiera wiele substancji znanych ze swoich korzyści leczniczych. Liście, kora i młode gałązki zawierają kumaryny (fraksyna, eskulina i pokrewne substancje), które hamują wzrost bakterii i grzybów. Właściwości te mogą powodować, że drzewo jest korzystne, jako leczenie gojenia ran oraz zmniejszenia obrzęku.
Główne składniki lecznicze:
Liście:
- Bioflawonoidy
- Kumaryna
- Minerały (miedź, żelazo, potas)
- Cukier
- Witamina C
Kora:
- Gorzkie zasady
- Żywica
- Rutynę
- Garbnik
Kora pospolicie jest używana, jako czynnik zmniejszający gorączkę i jako substytut chininy, pochodzący z drzewa chininy (Cinchona pubescens). Kora i liście były tradycyjnie używane, jako ziołowy środek na biegunkę.
Substancja fraksyna znajdująca się w korze i liściach ma właściwości moczopędne i może zwiększać wydalanie kwasu moczowego. Ze względu na te właściwości kora mogłaby pomóc w leczeniu dny moczanowej u osób w podeszłym wieku. Może być także korzystna dla innych chorób reumatycznych, takich jak zapalenie kości i stawów oraz reumatoidalne zapalenie stawów.
Dolegliwości związane z pęcherzem i nerkami są również leczone korą. Dodatkowo, jest używana do usuwania kamieni z dróg moczowych. Kora i liście mogą działać, jako łagodny środek przeczyszczający z powodu obecności mannitolu. Mogą być stosowane, jako środek ziołowy w celu usunięcia zaparcia i do eliminacji pasożytów jelitowych. Jednak w porównaniu z innymi ziołami przeczyszczającymi, efekt jest raczej słaby.
Wikingowie uznali, że jesion wyniosły stanowi święte drzewo. W mitologii norweskiej jesion był ogromnym drzewem, które było w centrum świata i rozłożyło koronę na całą ziemię. Mówiło się, że to było drzewo świata, wokół którego istniało dziewięć światów.
Jesion wyniosły – zastosowanie
Tradycyjnie kora i liście były używane, jako ziołowe środki zaradcze przeciwko niektórym chorobom, takim jak biegunka. Substancja zawarta w korzeniu i liściach ma diuretyczne czynniki, które mogą zwiększyć wydalanie kwasu moczowego. Pomaga w dnie moczanowym i może być skuteczna w przypadku chorób reumatycznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów i zapalenie kości i stawów.
Ponadto, ten środek był używany do leczenia chorób uszu, oraz brodawek. Substancje chemiczne jesionu skutecznie leczą rany i zmniejszają obrzęki. Kora jest stosowana w leczeniu gorączki i ma właściwości ściągające. W leczeniu gorączki można poda nalewkę (50 kropli w szklance wody – zaleca się 3 razy dziennie) i wywaru (50 g suchej kory na 1 litr wrzącej wody, gotować przez 10 minut, pić 3-4 filiżanki dziennie).
Innym leczniczym zastosowaniem przy użyciu kory jest jej zdolność rozpuszczania kamieni w dróg moczowych. Owoce i nasiona drzewa jesionowego, dawno stosowane są w tradycyjnej medycynie w celu uzyskania lepszego trawiennych, w problemach moczowych i wątrobowych. Ponadto odnotowuje się korzyści lecznicze w celu wyleczenia fali cukrzycy. Badanie kliniczne u osób z nadwagą, wskazują, że znormalizowany wyciąg z nasion jesionu może wyraźnie zmniejszyć poziom glukozy po posiłku.
Herbaty przygotowane z liści jesionowych są nadal stosowane do złagodzenia zatrzymywania wody przez organizm. Nasiona są również wykorzystywane do zwiększenia apetytu. Nalewkę przygotowaną z liści drzewa stosuje się w celu zwiększenia pożądania seksualnego lub libido u mężczyzn. Jednak ta nalewka powinna być stosowana tylko raz dziennie, ponieważ ma bardzo silne efekty.
Jesion wyniosły – sposób użycia
Zielarze czasami polecają następujące dawki.
Jako napar – jedną lub dwie łyżeczki liści jesionu wsypać do filiżanki i zalać gorącą wodą. Parzyć przez 2 do 3 minut, a następnie spożyć. Należy pić jedną do dwóch filiżanek dziennie.
Jako wywar – jedna łyżeczka proszku z kory wsypać do naczynia z wodą. Gotować na małym ogniu, a następnie odczekać przez 2 do 3 minuty, po czym spożywać. Można pić jedną filiżankę dziennie. Dla bardziej atrakcyjnego smaku zaleca się dodanie mięty pieprzowa lub słodkiego majeranku.
Liście należy zbierać wczesnym latem, gdy są przeszklone przez cienką błonę śluzową. Następnie wysuszyć i przechowywać w hermetycznym pojemniku. Najlepszym sposobem jest zbieranie kory wiosną, następnie wysuszyć i zmielić na proszek. Nasiona powinny być zbierane, gdy są młode i zielone.
Wino musujące
Liście jesionu wyniosłego mogą być użyte do przygotowania wina musującego. Składniki potrzebne do przygotowania tego musującego wina obejmują:
- (60 gramów) liści popiołu
- (50 gramów) korzenia cykorii
- (cztery litrów) wody
- (40 g) drożdży
- (500 gram) kwasu winowego
- Cztery kilogramy cukru
Aby przygotować musujące wino, należy gotować liście jesionu i korzeń cykorii w wodzie w niskich temperaturach przez około 10 minut. Następnie do mieszaniny dodać cukier, drożdże i kwas winowy, pozwolić im rozpuścić w cieczy i pozostawić mieszaninę przez około 10 dni w temperaturze 20 ° C, aby mogły fermentować. Jednak ważne jest, aby nie zamykać naczynia całkowicie. Następnie przechowywać płyn w butelce i odczekać około trzech miesięcy.
Pić wino w małych ilościach (w dawkach 25 ml) w postaci środka odchudzającego lub jako lek moczopędny przed posiłkiem przez 10 kolejnych dni. Oprócz odchudzania i działania, jako lek moczopędny, domowe wino jest skuteczny w leczeniu zatrzymywania wody w organizmie, gorączki i dny moczanowej.
