Orzech włoski

Orzech włoski (Juglans regia) jest bardzo kaloryczny, ponieważ w 100 g znajduje się 645 kcal, ale i tak jest uwielbianą przekąską przez wiele osób. Warto wiedzieć, że 3 orzechy włoskie pokrywają dzienne zapotrzebowanie na kwasy omega-3. Zawierają też wiele cennych właściwości leczniczych i jest wykorzystywany nie tylko jako przekąska, ale również w celach leczniczych, kosmetyce i w kuchni.

W większości orzech włoski składa się z tłuszczu, bo ma go aż 51,5%, ale też ma 10% wysokowartościowego białka. Orzechy zawierają wielonienasycone kwasy tłuszczowe, które mają działanie przeciwzakrzepowe, ale też pomagają obniżyć poziom złego cholesterolu. Jednym ze składników orzechów jest L-arginina, która wpływa na rozszerzanie naczyń wieńcowych. W związku z tym warto je jeść nie tylko w chorobach serca, ale również profilaktycznie. Ich składnikiem jest także kwas elagowy, który podnosi odporność, ale też wiąże oraz unieszkodliwia substancje rakotwórcze.

Orzech włoski – właściwości i zastosowanie

Orzech włoski bogaty jest w wielonienasycone kwasy tłuszczowe oraz sterole roślinne, dzięki czemu wpływają na układ krążenia, a to oznacza, że:

obniżają poziom złego cholesterolu,
działają przeciwzapalnie,
zmniejszają lepkość krwi,
zmniejszają powstawanie zakrzepów.

Do tego obniża się ciśnienie krwi, ale też spada ryzyko zawału serca, ponieważ w orzechach jest koenzym Q10 oraz L-argininę.

Eksperci nadal badają, czy orzechy włoskie zmniejszają ryzyko zachorowania na raka. W tych orzechach znajduje się kwas fenolowy, jak i kwas elagowy, u których potwierdzono działanie przeciwnowotworowe.

Wykazano, że orzech włoski działa także na nadpotliwość, szczególnie stóp, a jest to możliwe dzięki temu, że zawiera dużo garbników i związków o właściwościach antybakteryjnych. Przygotowuje się do tego specjalny napar z liści orzecha. W takim naparze można moczyć nogi, ale też dodawać do kąpieli.

Orzech włoski leczy również żylaki, jak i hemoroidy, a jest to możliwe dzięki temu, że w liściach tego orzecha znajdują się garbniki o działaniu ściągającym, flawonoidy o działaniu przeciwzapalnym, jak i związki, które hamują drobne krwawienia z uszkodzonych naczyń. Te składniki można znaleźć w różnych preparatach na hemoroidy albo żylaki.

Orzech włoski ten może również łagodzić kłopoty żołądkowe, ponieważ ma on silne właściwości bakteriobójcze, grzybobójcze, przeciwzapalne i odtruwając, a więc doskonale sobie radzi przy nieżytach przewodu pokarmowego, zatrucia albo biegunki bakteryjnej. Natomiast nalewką z zielonych orzechów można zwalczać pasożyty przewodu pokarmowego.

Ponad to orzech włoski poprawić może wygląd cery. Wyciąg z takiego orzecha można znaleźć w kremach i maseczkach do cery tłustej i trądzikowej, ponieważ orzech ma dużą zawartość cynku oraz substancji o działaniu przeciwbakteryjnym i ściągającym. Ale można go również znaleźć w kosmetykach do cery dojrzałej, ponieważ zawierają witaminę A i E oraz koenzym Q10, który ma działanie zwalczające wolne rodniki, zatrzymujące wodę w komórkach skóry, dodające energii i pobudzające procesy odnowy.

Mogą także wzmocnić system nerwowy, a jest to możliwe dzięki temu, że orzech włoski zawiera kwas lanolinowy, ale jest też duża ilość kwasu foliowego oraz magnezu. W związku z tym orzechy powinny jeść osoby nadpobudliwe, przemęczone, zestresowane i mające problemy ze snem.

Wykazano, że orzech włoski usprawnia pracę mózgu, ponieważ zawierają duże ilości fosforu, ale też miedź, mangan oraz kwas linolenowy. Poza tym pielęgnują włosy, bo mają właściwości ściągające i antybakteryjne. Pomocne będą dla włosów przetłuszczających się, ze skłonnością do łupieżu.

Orzech włoski – sposób użycia

Orzech włoski może być używany jako:

napar,
likier,
wino,
mieszanka,
zewnętrznie.

Do przygotowania mieszanki potrzebne jest 50 g liści orzecha włoskiego i liści borówki czernicy, a także 25 g ziela serdecznika i liści pokrzywy. Zalewa się to 1,5 łyżki ziół dwiema szklankami wrzącej wody i trzeba to postawić na parze pod przykryciem na 20 minut. Potem odstawić na 5 minut, przecedzić. Zaleca się pić w 2 – 3 porcjach w ciągu dnia pomiędzy posiłkami.

Natomiast do zrobienia naparu trzeba 2 łyżeczki rozdrobnionych liści zalać dwiema szklankami ciepłej wody. Potem trzeba to przykryć i postawić na bardzo małym ogniu i ogrzewa się do wrzenia, ale nie wolno zagotować. Należy odstawić na 5 minut i przecedzić. Zaleca się pić 3 – 4 razy dziennie przed jedzeniem, np. przy dolegliwościach żołądkowo – jelitowych.

Do stosowania zewnętrznego należy wymieszać 1,5 łyżki liścia orzecha włoskiego i 0,5 łyżki kwiatów rumianku albo kwiatów krwawnika na 2 szklanki wody. Można stosować do okładów, płukanek, irygacji, obmywań oraz do kąpieli.

Orzech włoski – składniki

W 100 gramach orzechów włoskich znajduje się białko, węglowodany, a w tym cukier, ale też tłuszcze, kwasy tłuszczowe nasycone, kwasy tłuszczowe jednonienasycone, jak i kwasy tłuszczowe wielonienasycone. Zawierają także błonnik i minerały: sód, wapń, magnez, fosfor, żelazo, cynk. Poza tym znajdują się w nich witaminy: B1, B3, E oraz kwas foliowy.