Ospa wietrzna u dorosłych to choroba, która pojawia się niezwykle rzadko. Kiedy jednak wystąpi, to jej przebieg jest najczęściej bardzo gwałtowny. Ewentualne powikłania mogą doprowadzić do wielu innych, jeszcze poważniejszych schorzeń. Ospę wietrzną zazwyczaj przechodzi się w młodości, zaliczana jest więc do chorób wieku dziecięcego. Jednocześnie nabiera się odporności na wirus VPV ją wywołujący. Niestety, nie każdy ma to szczęście, a gdy dopada ona człowieka w wieku dojrzałym, to leczenie jej skutków jest nie tylko kłopotliwe, ale i długotrwałe.
Do zakażenia chorobą dochodzi najczęściej drogą kropelkową np. od dziecka aktualnie ją przechodzącego. Organizm najbardziej jest na to narażony w stanach osłabienia. Często zdarzają się zwłaszcza w okresach przesilenia, na przełomie zimy i wiosny. Ospa wietrzna u dorosłych rozwija się bardzo szybko. Od zakażenia do pojawienia się pierwszych objawów mija nie więcej niż 14 dni.
Ospa wietrzna u dorosłych – objawy
Pierwsze objawy łatwo jest pomylić ze zwykłym przeziębieniem i dlatego wiele osób po prostu je bagatelizuje. Podejrzenia zaczyna dopiero budzić utrzymująca się przed dłuższy czas wysoka gorączka, sięgająca czasami nawet 40 stopni. Często towarzyszy jej również narastającym stanem osłabienia i silnym bólem głowy.
Stopniowo na ciele chorego zaczyna się też pojawiać charakterystyczna wysypka, w początkowej fazie w postaci czerwonych rozlanych plam. Po pewnym czasie zmieniają się one w małe wypukłe krostki, pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym. Uwidaczniają się na brzuchu i plecach, ale stopniowo obejmują całe ciało łącznie z głową, błoną śluzową w jamie ustnej, a nawet narządami płciowymi.
Powodują one wyjątkowo uciążliwe swędzenie, ale pod żadnym pozorem nie należy ich drapać. Krostki po kilku dniach samoistnie przysychają i zamieniają się w strupki, których również nie należy zdrapywać, tylko poczekać aż same odpadną. Trwa to najczęściej około 6 dni, co stanowi jeden cykl choroby, a ospa ustępuje dopiero po dobyciu trzech takich cykli.
Ospa wietrzna u dorosłych – leczenie
Ospa wietrzna u dorosłych to choroba, którą leczy się tylko objawowo, a najważniejsze jest jak najszybsze obniżenie wysokiej gorączki mogącej zagrażać nawet życiu chorego. Podaje mu się w tym celu środki przeciwgorączkowe o podwyższonej skuteczności. Pacjenci otrzymują również leki antyhistaminowe, zmniejszające uciążliwy świąd skóry, a w szczególnych przypadkach nawet przeciwbólowe.
W sytuacji, kiedy ospa ma wyjątkowo ciężki przebieg, niezbędne staje się także zaaplikowanie odpowiednich środków przeciwwirusowych, zawierających w swoim składzie acyklowir. Znacznie skracają one zarówno czas trwania choroby, jak i minimalizują ryzyko wystąpienia powikłań. Oprócz doustnego przyjmowania leków miejsca objęte wysypką można smarować gencjaną mającą właściwości antyseptyczne, bakteriobójcze oraz osuszające.
Przez cały okres rekonwalescencji osoba chora powinna przebywać w domu, dbając również o zachowanie wysokiego poziomu higieny. Regularne mycie, wbrew powszechnie panującym opiniom, jest niezwykle ważne, zapobiegając tzw. nadzakażeniom bakteryjnym, które mogą doprowadzić do powstania trudno gojących się ran.
Oczywiście nie należy zażywać długiej, gorącej kąpieli w wannie, o wiele lepszy będzie krótki prysznic w letniej wodzie. Równie ważne, jak dbałość o higienę jest noszenie przewiewnych ubrań z lekkich i niedrażniących tkanin, ułatwiających wentylację skóry, które trzeba jak najczęściej zmieniać.
Ospa wietrzna u dorosłych – powikłania
Ospa wietrzna u dorosłych mimo szybkiego zdiagnozowania i wdrożenia odpowiedniego leczenia prowadzi często do poważnych powikłań. Najbardziej widocznymi są blizny pozostające po wysypce, a jedynym sposobem, aby ich uniknąć, jest powstrzymywanie się przed drapaniem, które szybko powoduje niebezpieczne infekcje bakteryjne. Ich efektem mogą być ropnie, ropowica, zapalenie tkanki łącznej czy martwicze zapalenie powięzi.
Absolutnie nie należy lekceważyć zauważonych objawów, ponieważ takie formy ropnego zapalenia skory mogą skończyć się niezwykle trudną do wyleczenia sepsą, a ryzyko śmierci w jej przypadku jest bardzo wysokie. Inne często występujące powikłanie po ospie wietrznej to zapalenie płuc, na które szczególnie są narażone osoby palące. Kolejnym niebezpieczeństwem, z którym trzeba się liczyć, jest możliwość wystąpienia zakażenia układu nerwowego, z towarzyszącym temu zapaleniem opon mózgowych, a nawet zapaleniem mózgu.
Są to choroby wymagające natychmiastowej hospitalizacji i leczenia minimalizującego ryzyko nieodwracalnego uszkodzenia tkanki nerwowej. Może to doprowadzić do problemów z poruszaniem się, najczęściej trwałych, a nawet ślepoty czy głuchoty. Niestety tego typu powikłania w wielu przypadkach kończą się śmiercią pacjenta.
Ospa wietrzna u dorosłych to także znaczne osłabienie układu odpornościowego. Długotrwała gorączka, trudna do zbicia i wymagająca podawania silnych leków, wszystko to wpływa na ogólny stan zdrowia. Jeśli nie wzmocni się utraconych sił witalnych, to zostawia się otwartą furtkę do wielu schorzeń, przy których ospa będzie tylko niewartą uwagi błahostką.
